Interview met k.i. Beyoncé

“However, considering the explicit content and music I can’t accept this order. This decision is purely based on brand safety reasons. If the content/music was different I would have been more than happy to produce these vinyls for you. I hope you understand.” – record label manager

interview met kunstenaarsinitiatief beyoncé naar aanleiding van hun album Rosebut 4 U.

Ik ontmoet kunstenaarsinitiatief beyoncé in De Klub, een restaurant aan de Europalaan in Utrecht, om meer te weten te komen over hun laatste project: het album Rosebut 4 U, gemaakt als bijdrage aan het webradio- en kunst in openbare ruimte project De Stem van West.
In de Klub is tevens de titel van een nummer op het album. Als ik binnenkom, zitten de leden van het initiatief al te wachten. Ze zitten aan een in het oog springende tafel in de open ruimte van De Klub.
De bovenstaande quote is een aantal dagen geleden binnengekomen in de mailbox van kunstenaarsinitiatief beyoncé. Ja, zeggen ze eensgezind, dit nieuws kwam wel echt als een schok.

Kunnen jullie het album nog wel uitbrengen?
Gelukkig wel. Er bestond het risico dat het record label (dat we niet bij naam mogen noemen) geassocieerd zou worden met seks door de titels op de album hoes. In een uitvoerig telefoongesprek met de manager hebben we haar uitgelegd dat het vooral over romantiek gaat, en haar de muziek laten horen, waarna er geen twijfel meer bestond.

Waren jullie geïnspireerd door De Klub?
Zeker weten. We hadden slechts tijd voor een drankje, maar de lunchkaart zag er aantrekkelijk uit. De naam is een goede keus vonden we, het doet meer denken aan een “night club”, waar de regels van de nacht gelden. Zo is het nummer ontstaan.

Hoe is de bijdrage voor De Stem van West tot een pop album geworden? Kunnen jullie iets vertellen over het proces?
We vonden de geschiedenis van het eiland mooi. Toen we de rapgroep Forza (uit kanaleneiland) tegen het lijf liepen waren we erg geïnspireerd en werd het al vrij snel duidelijk dat we dit verhaal in de vorm van een album wilden vertellen.

Wat kunnen jullie vertellen over de titel? Op wat voor manier refereert deze aan straat cultuur?
Toen Kanaleneiland gebouwd werd, zijn er overal rozenstruiken geplant. Het eiland kreeg de bijnaam “rozeneiland”. Het was een plek vol idealen en openbaar groen. Echter, het groen werd slechts bijgehouden en de bewondering verdween. Geen rosebud meer over om te bloeien.
In slang is een rosebutt de term voor een anus die veel anale seks heeft meegemaakt. We vonden rosebut een mooie tussenweg, die we graag aanbieden.

Waar gaat het nummer ‘Dick in Vagina’ over?
In ons gesprek met Wineke [van Muiswinkel, artistiek coördinator DSVW] kwam naar voren dat het gebied dat Kanaleneiland bestrijkt op de kaart een mond lijkt. Na het gesprek, al rijdend over het eiland, kwamen we erachter dat we het meer op een vagina vinden lijken. Zo kwamen we op het verhaal over het fictieve personage Dick, die een roadtrip door het gebied maakt.

Op welke manier heeft ‘Our Smart Friends The Robots’ iets met Utrecht West te maken?
Dit is een intuïtieve link die vooral met het medium te maken heeft. We zijn nieuw in de wereld van radiotechniek. In onze dromen werden we verliefd op alle snoertjes en knopjes die we gebruikten tijdens de opnamen, maar in onze nachtmerries realiseerden we ons dat robots geen gevoel hebben, en dus onbetrouwbare partners zijn.

Hoe lang hebben jullie gewerkt aan het album?
We zijn vooral lang bezig geweest met het schrijven van de verhalen van een aantal personages in kanaleneiland. Zoals bijvoorbeeld kanaleneiland casanova, die daar is opgegroeid, en Dick, die juist voor het eerst daar komt. En een aantal locaties, zoals gezondheidscentrum Marco Polo, de Klub en een willekeurige rozenstruik uit het verleden. Na deze basis ging het schrijven van de songteksten en het opnemen van de nummers behoorlijk snel, anderhalve dag! Een avond met elkaar eten, drinken en schrijven, de volgende dag de nummers uitzoeken, de tekst op de muziek zetten en opnemen! Alle muziek is royalty free free music, dus gratis en zonder rechten. Daar zaten echte parels tussen. Vervolgens hebben we in het huis van een van ons een opname studio gebouwd van banken en dekens.

Wat wordt jullie volgende project? Waar hopen jullie over 18 maanden te zijn?
We tonen momenteel een werk bij showroom MAMA en laten dit werk ook zien op Art Rotterdam. We hebben een script geschreven, ‘Common Sadness’, dat is uitgevoerd door het Swatantra Theater in India. We vertonen de film en delen een email conversatie (die voorafging aan de productie) met het theater. Daarnaast opent “The Castle” in april in W139, een middeleeuws kasteel in het centrum van Amsterdam, waarin workshops en performances zullen plaatsvinden. Daarna maken we een tentoonstelling over het oude Egypte in Lodos Contemporaneo in Mexico-Stad. Ons doel is om in ieder continent een tentoonstelling te maken, 18 maanden lijkt ons een goede tijdspanne daarvoor.

Aside from the puzzling manner in which the display is curved, though, we cannot fault the rest of the design, and if the apple iphone 6 looks anything like what we see below, we’re in for a real treat