DE ZWALUWEN – Transwijk Noord
In het oude Rome was er nogal wat onzeker, en om een glimp te kunnen opvangen van wat hen te wachten stond, voorspelden de priester-zieners de toekomst uit de vlucht van zwaluwen. Uren staarden ze naar de lucht, om te zien hoe de vogels zich samengroepten, zich als herfstbladeren lieten vallen om weer op te stuiven. Een draaikolk van veren tussen de massa’s, soms zelfs een wolk wordend, soms zelfs de zon verduisterend. Misschien stonden er ook wel priesters hier, op het Castellum Traiectum, om te zien wat de toekomst voor hen in petto had. Turend in hun felle gewaden, met op de achtergrond de Bataven, die moesten toezien hoe de vogels hun hoeves onderscheten.
Tegenwoordig vinden we hier een voetbalveld, waar vanochtend de F-jes overheen hollen. Aan de zijkant staan de ouders, die de toekomst van hun kinderen aflezen uit de manier waarop ze rennen, hoe hun balbezit zich ontwikkeld, hoe de weerstand zich langzaamaan opbouwt. Soms steekt er een stalen buis van het verouderde drainagesysteem, uit het veld. Als periscoop van een verleden, dat toch even een kijkje komt nemen, om te zien of de vogels het goed hadden.
Zie ze rennen over het kapotte veld. Zie hoe hun benen, soms al van de grond afkomen, als bij heel jonge vogels. Aan de horizon van dit veld kan je, als je iets langer bent, de daken zien van zowel het bejaardentehuis als het uitvaartcentrum. Als een toekomstvoorspelling, mochten er ooit geen zwaluwen meer komen. Als een training, hier op dit kaalgespeelde veld, aan de laan van de Grebbeberg.
