ZACHTE STOPPELS – Papendorp
We pakken de brug en gaan van niets
naar nergens, naar een landschap
van vlaktes en lanen, slechts onder-
broken door bushaltes met digitale
vertrektijden. Vergeven
van windvlagen. Mannetjes in oranje
overalls ruimen de boel op, de meeste
gebouwen zijn leeg, gerafeld wapperen
enkele bedrijfsvlaggen in het blauw.
Je kan hier alles huren.
Maar nergens koffie halen.
Tussen de verlaten kantoren ligt
een grasveld dat door verwaarlozing
en regenval veranderde in een vijver
waarin door regenval en verwaarlozing
alweer gras bloeit.
Op sommige dagen lijkt het dan alsof
de hemel zachte stoppels heeft, een baard
vol vergeving kweekt.